In november ben ik (Job) ruim drie weken naar Madang geweest met een aantal collega`s. Madang is laaggelegen aan de kust, en en heeft dus een tropisch vochtig en smoorheet klimaat. Ons centrum, Ukarumpa, ligt in de bergen en dus is het klimaat in Ukarumpa veel koeler.
Mijn verblijf in Madang was om een workshop te leiden voor zo`n 20 Papoea-Nieuw-Guinese (PNG) vertalers uit vijf taalgroepen. Deze vijf taalgroepen willen graag het Oude Testament vertaald hebben in hun eigen taal. De vertalers zijn tijdens de workshop verder opgeleid en hebben kleine gedeeltes uit het Oude Testament kunnen vertalen.
Een dagelijkse highlight was voor mij de devotion time. Tijdens devotion time startte èén van de PNG`se vertalers met het lezen van een gedeelte uit de Bijbel en gaf daarna een geloofsgetuigenis waarin hij of zij deelde wat God in zijn/haar leven gedaan had of aan het doen was. Een bijzondere vorm van `kerk-zijn` met elkaar.
Elke dag deed ik boodschappen op de markt zodat de twee PNG`se kookdames maaltijden konden voorbereiden voor de vertalers.
Margret en de kids kwamen een week later. De bedoeling was dat ze een week zouden blijven maar moesten langer blijven doordat er geen mogelijkheid was om terug te vliegen naar Ukarumpa. Margret heeft de kids zelf lesgegeven met materiaal wat we meekregen van de school in Ukarumpa. Het was fijn om als gezin weer compleet te zijn!
In de weekenden hebben we verschillende PNG`se kerkdiensten bezocht. Hieronder een foto van een dienst in de Lutherse kerk.
Onze kids vonden de marktbezoekjes een leuk uitstapje. En zoals altijd in PNG blijven onze blanke kids een bezienswaardigheid. PNG`se mensen zijn dol op kinderen en vinden het leuk om met onze kids te praten en hun steile en zachte haar te voelen :-).
En natuurlijk hebben we leuke activiteiten gedaan. Wat denk je van een dag op een onbewoond eiland?! Zee, strand en geen mensen. We hebben gesnorkeld en gezwommen tussen de vissen en het koraal in de zee. Bijna paradijselijk.
Een andere highlight was het bezoeken van onze wasfemilie. Dat is de PNG`se familie die voor ons gezorgd heeft tijdens onze drie maandelijkse taal en cultuurstudie toen we voor het eerst in PNG arriveerden. We hebben heel veel van hen geleerd tijdens onze studie toen we in Madang woonden. Het was fijn om hen weer te zien na drie jaar! En het communiceren ging een stuk gemakkelijker nu we de Tok Pisin taal goed beheersen want er hoefde geen handen en voetenwerk meer aan te pas te komen! We reden met een auto naar het centrum waar we destijds woonden waar onze wasfemilie ons stond op te wachten. Met elkaar gingen we vandaar te voet verder naar hun huis; een hike (trektocht) zoals te zien is op de eerste foto hieronder.
Tot slot nog twee foto`s van de prachtige natuur en insecten in PNG. We blijven ons verwonderen!
